Wie maken het Duivelsteen?
Bruno Vítor Azevedo - projectmanager

“De geschiedenis wordt gekoesterd, terwijl het pand gelijktijdig klaargestoomd wordt voor een nieuw tijdperk.”
Azevedo werd direct gegrepen door het Duivelsteen toen hij in de zomer van 2021 voor het eerst een bezoek bracht aan Gent. Als burgerlijk ingenieur was hij altijd al gefascineerd door de geschiedenis en bouwtechniek van historische gebouwen, en ook het Duivelsteen maakte hem benieuwd naar de verhalen en het vakmanschap achter het monument. Hij had destijds niet durven dromen dat hij drie jaar later de rol van projectmanager voor de restauratie en conservering voor zijn rekening zou mogen nemen! Een bijzondere opdracht die hij sindsdien met veel passie uitvoert.
Bruno ziet zijn rol niet louter als organisatorisch, maar ook als facilitator voor het tot leven brengen van ideeën. Hij zorgt ervoor dat alle onderdelen van het project naadloos op elkaar aansluiten en waarde creëren voor alle betrokkenen. Van de samenwerking met leveranciers en onderaannemers tot het aansturen van het interne team; hij bewaakt nauwgezet de planning, het budget én zorgt ervoor dat de visie van de opdrachtgever gehonoreerd wordt.
Voor Bruno is het Duivelsteen méér dan een gebouw: het is een geschiedenis die gekoesterd wordt, terwijl het pand gelijktijdig wordt klaargestoomd voor een nieuw tijdperk. Hij is gefascineerd door de totstandkoming van het Duivelsteen in de 13e eeuw, waar ze het zonder alle technische faciliteiten moesten stellen die zij vandaag tot hun beschikking hebben.
Daarbij maakt het samenwerken met geweldige teams — van klant tot architecten, ingenieurs en onderaannemers — het project extra waardevol.
Tijdens de opgravingen onder het Steen stuitte Bruno op meerdere verrassingen die hem nog maar eens deden beseffen hoe bijzonder zijn vak is. Oude structuren zoals putten, funderingsmuren en goten, (soms zelfs terug te zien op ouder schilderijen die we kennen van het Duivelsteen,) kwamen tevoorschijn. Daarbij bleek de oorspronkelijke fundering te ondiep, wat leidde tot de noodzaak van een compleet nieuwe fundering onder de muren — een grote, maar noodzakelijke uitdaging. Gedurende die werkzaamheden werden de bewegingen van het gebouw en de oude reeds aanwezige scheuren nauwlettend in de gaten gehouden door het team, om elk risico op beschadiging te vermijden. Een behoorlijke uitdaging, maar we slaagden erin om de klus te klaren.
Een moment dat Bruno niet snel zal vergeten, was de dag dat de Waterhal zich letterlijk vulde met water. Tijdens graafwerken ontdekte het team dat er water via een oude goot uit de Schelde het gebouw binnen stroomde, waardoor de laagst gelegen verdieping tijdelijk veranderde in een zwembad. De ploeg reageerde snel en kordaat: de brandweer schoot te hulp en dook het water in om het gat van buitenaf te dichten, terwijl de bouwploeg binnen voorbereidingen trof om de goot af te dekken met beton. Binnen drie dagen was al het water weg en konden de werkzaamheden hervat worden. Dit voorval onderstreept voor Bruno het belang om altijd paraat en voorbereid te zijn voor onverwachte uitdagingen bij projecten als dit.
Fotografie © Titus Simoens
Tekst: Nina Swaans